Wirtualne otoczenie jako system bezpieczeństwa jest bardzo ciekawym mechanizmem. Do dyspozycji są wirtualne ściany i wirtualne prostopadłościany. Te drugie są o tyle ciekawe, że można ustawić, czy chcemy, aby robot nie mógł „wejść” w strefę prostopadłościanu, lub ustawić robota w samym prostopadłościanie i zabronić mu „wychodzenia” z niego. Dla wirtualnych ścian również istnieje taka możliwość, jednak niewiele ona wnosi.  Dostępna jest również opcja, czy na wirtualne otoczenie ma reagować cały robot, czy jedynie efektor.

Program, w którym nakazujemy cobotowi poruszyć się do zabronionej strefy, nie wykona się (w przeciwieństwie do symulatora, w którym robot ruszał się i zatrzymywał dopiero na wirtualnej ścianie). Również w trybie ręcznego sterowania robotem (trybie nauczania) nie jest możliwe naruszenie wirtualnego otoczenia.